Arkusz kalkulacyjny

Zadania 1       Zadania 2         Zadania 3

Wprowadzenie

Dokument arkusza kalkulacyjnego, zwany skoroszytem, składa się z arkuszy. 
Arkusz jest tabelą zbudowaną z wierszy i kolumn. Pojedyncze pole tabeli to komórka.
Każda komórka ma jednoznacznie określony adres: literę (litery) kolumny i numer wiersza. 
Komórka jest miejscem przechowywania danych (liczb, tekstów, formuł) i ich edytowania.

Tworząc formuły w arkuszu kalkulacyjnym, należy używać adresów komórek, w których znajdują się dane.

Wprowadzania danych

Do jednej komórki arkusza kalkulacyjnego należy wprowadzać informację tylko jednego rodzaju.

Do obliczenia sumy liczb zapisanych w wierszu lub kolumnie stosujemy przycisk Autosumowanie.

Do obliczenia średniej liczb zapisanych w wierszu lub kolumnie można użyć formuły ŚREDNIA

Za pomocą funkcji JEŻELI można sprawdzać, czy dany warunek jest spełniony i w zależności od tego wyświetlać jedną z dwóch różnych wartości.  Do budowania warunków używa się operatorów porównań: = (równe), > (większe niż) oraz >= (większe lub równe), < (mniejsze niż) oraz < = mniejsze lub równe, <> (nierówne, czyli różne).  

Formatowanie komórek

• zmiana położenie danych względem krawędzi ;
• zmiana parametry czcionki,
• ustalanie obramowanie i tło komórki,
• scalanie komórki,
• stosowanie różnego rodzaju wyrównywanie tekstu, np. umieszczanie tekstu pionowo, zawijanie
tekstu, gdy nie mieści się w komórce,
• zmienianie format danych liczbowych wprowadzonych do komórek albo też ustalać nowy sposób
formatowania danych w pustych komórkach, np. ile miejsc po przecinku ma być widocznych w
liczbach.

Duże teksty

Aby zmienić wymiary komórki należy przeciągnąć za pomocą myszy obramowanie między nagłowkiem kolumny lub nagłówkami wierszy. 
Wprowadzanie do komórek długich tekstów
1. Zawijanie tekstu (wprowdzamy tekst bez zwiększania szerokości kolumny)
2. Wprowadzenie tekstu do komórki (pod warunkiem, że obok komórki są puste) 
3. Wprowadzenie dużych liczb

Jeżeli wynik nie mieści się w komórce, zostaje zapisany w postaci wykładniczej lub jako ciąg ##### - poszerzyć kolumnę.

Adresowanie względne - postać formuły po skopiowaniu nie zmienia się, ale zmieniają się adresy komórek zawarte w tej formule.

Adresowanie bezwzględne - w formule odwołujemy się do komórki o ściśle określonym adresie, który nie zmienia się podczas kopiowania formuły. Adres bezwzględny zawiera znak $ przed nazwą kolumny i numerem wiersza np. $C$2, $F$34, $W$12. 

Adresowanie mieszane - przed literą blokującą kolumnę lub wiersz stawiamy $. Występuje w nim odwołanie względne do kolumny i bezwzględne do wiersza lub odwrotnie np.: $A1 A$1

Przedstawianie danych w postaci wykresu

Tworzenie wykresu wymaga zaznaczenia komórek, które chcemy przedstawić
Warto umieścić na wykresie opisy osi poziomej i pionowej
Na jednym wykresie może być więcej niż jedna seria danych

• Aby utworzyć wykres, trzeba wskazać dane, które mają być na nim zilustrowane, czyli serię (lub serie) danych, a następnie wybrać opcję wstawiania wykresów lub kliknąć przycisk Kreatora wykresów (lub Polecane wykresy –od Office’a 2013).

• Przy tworzeniu wykresu dla jednej serii danych - dane te muszą się znajdować w jednej kolumnie lub jednym wierszu.

• Można zmieniać kolory wykresu

• Można wstawić legendę, opisy, tabelkę danych itp.

Dostosowanie wykresu

• Tendencje wzrostowe lub malejące – wykres liniowy

• Wykres funkcji – wykres punktowy

• Porównywanie danych – wykres słupkowy lub kolumnowy

• Zobrazowanie procentowego udziały – wykres kołowy (ten rodzaj stosujemy tylko do jednej strony)

Wstawianie tabel i wykresów arkusza do dokumentów tekstowych.

Tabela jako obiekt osadzony

Jest to kopia tabeli, po wstawieniu do dokumentu staje się częścią dokumentu. Dane zmieniamy w dokumencie tekstowym. Zmiana wewnątrz dokumentu nie zmienia danych tabeli w arkuszu i odwrotnie.

1. Otwieramy plik arkusza z tabelą

2. Zaznaczamy tabelę lub jej fragment

3. Kopiujemy do schowka (CTRL+C)

4. Otwieramy edytor

5. Wybieramy WKLEJ SPECJALNIE – wybrać Arkusz programu Microsoft Excel – obiekt

Narzędzia wklejania są w grupie SCHOWEK w NARZĘDZIACH GŁÓWNYCH (WORD 2013 - pierwszy z lewej)

Aby zmodyfikować tabelę klikamy dwukrotnie w tabelę i możemy ją edytować. Możliwe też jest zaznaczenie opcji - wstaw ikonę

Tabela jako dokument połączony

W tym przypadku dane zawarte są w pliku arkuszu, a w dokumencie jest tylko łącze. Podobnie można zrobić z wykresem. Tabelę wklejamy podobnie jak poprzednio, tylko należy w ostatnim kroku zaznaczyć opcję WKELJ ŁĄCZE

Dokument można edytować z poziomu Worda, ale po zmianach należy kliknąć w dowolne miejsce w tabeli i z menu kontekstowego wybrać opcję AKTUALIZUJ ŁĄCZE. Można też edytować plik źródłowy.

Wykorzystanie opcji obiekt

Opcja obiekt dostępna jest na karcie WSTAWIANIE lub w menu WSTAW. Umożliwia wstawienie tabeli lub wykres arkusza. Plik może być już przygotowany (utwórz z pliku), ale można go też stworzyć od nowa (utwórz nowy). Można też umieścić plik jako ikonę. Włączenie opcji "połącz z plikiem" spowoduje, że zapisane zmiany w arkuszu będą też widoczne w dokumencie tekstowym.