Niewiele metali jest w czystej postaci. Większość jest połączona z innymi metalami i tworzy RUDĘ wydobywaną z głębi ziemi. Metal z rudy wytwarza się przy użyciu wysokiej temperatury. Kiedyś były to dymarki, obecnie huty.
Właściwości metali:
substancje stałe (wyjątek: miedź)
mają srebrną barwę (wyjątek: złoto i miedź)
przewodzą ciepło
przewodzą prąd (srebro, miedź)
są ciągliwe (pręty, druty)
są kowalne (blacha)
nie są przezroczyste
podatne na odkształcanie w wysokiej temperaturze (200 – 3000 st. C)
mają właściwości magnetyczne (nie wszystkie)
Metale a korozja (rdza)
- szlachetne – odporne (złoto, srebro, platyna)
- półszlachetne – odporne mniej (miedź, cynk) – patyna
- nieszlachetne – rdzewieją (żelazo)
Niewiele metali zachowuje długo swój ładny wygląd. Na powierzchni pojawia się nalot.
Patyna (śniedź) – szarozielona powłoka na wyrobach miedzianych. Stanowi ochronę przed dalszym niszczeniem
Rdza – krucha, ruda lub brązowa warstwa zniszczonego żelaza, stali lub żeliwa, powstająca na ich powierzchni.
Stopy metali (mieszanina kilku metali albo metalu i niemetalu np. węgla)
stal – żelazo + węgiel + nikiel
mosiądz – miedź + cynk
żeliwo – żelazo + węgiel
brąz – miedź + cyna + cynk
duraluminium – glin + miedź
Metale nieżelazne
Miedź – dobry przewodnik ciepła i prądu
Cyna – odporny na korozję, luty, powlekanie metali
Cynk – odporny na działanie powietrza i wilgoci, plastyczny – do cynkowania wyrobów stalowych
Obróbka metali
skrawaniem – toczenie, szlifowanie, frezowanie, wiercenie
cieplna – hartowanie, wyżarzanie
chemiczna – nawęglanie, metalizowanie
plastyczna – walcowanie, ciągnienie, kucie, tłoczenie
Narzędzia do obróbki
do cięcia – piła, nożyce
do piłowania – pilnik
do obróbki plastycznej – młotek, pobijak, obcęgi, szczypce
do mocowania przedmiotu – imadło
łączenie – lutownica, nitownica, wkrętarka